Genieten met volle teugen (foto: Kees Siroo) |
De RR Motorsports-BMW stond er weer netjes bij na opnieuw te zijn opgebouwd. |
Zoeken naar de juiste lijnen op het uitdagende circuit (foto: Kees Siroo) |
In de tweede kwalificatie begon het al na twee ronden licht te spetteren en kwam er van een verbetering niet veel meer terecht en bleef hij op de vijfde plek te staan.
Ook bij de start van de eerste race op dondermiddag was het zwaar bewolkt. Renzo had een matige start maar kon, mede door een valpartij van de nr. twee, in de eerste ronde al opklimmen naar de vierde plek. In de pitstraat langs het lange rechte eind bleef het droog maar op andere delen van het circuit begon het af en toe licht te spetteren. De situatie was daardoor lastig in te schatten voor de coureurs. Renzo kon een plaatsje winnen en kwam naar plek drie. De ruimtes tussen de rijders werd groter en het gat met plek twee werd niet kleiner maar hij liep wel uit op nummer vier. In de wetenschap dat hij zijn eerste NK podium zou kunnen pakken probeerde hij zijn positie te consolideren en na de zenuwslopende laatste ronden (zeker voor degenen langs de baan) was die derde plek een feit. De blijdschap was groot, want het was toch wel een beloning voor het doorzettingsvermogen van degenen die hebben geholpen om na de teleurstelling van de vorige wedstrijd Renzo en de BMW weer aan de start te krijgen, een groot compliment aan Renzo dat hij weer zo snel de snelheid heeft gevonden en al in zijn eerste seizoen in het NK SuperCup 1000 een podiumplek weet te behalen. Het was ook een primeur voor RR Motorsports met het eerste podium voor een BMW die door hen is opgebouwd.
De volgende dag bij race 2 was het duidelijk dat het droog zou blijven en hij startte weer vanaf plek vijf.
Renzo: "Ik wist dat race 2 zwaarder zou worden en er harder gereden zou worden, omdat het weer veel beter was. Toch wist ik weer mee te doen voor het podium. Ik zat in een groep die om plaats twee streed. Ik kon goed meedoen en ik had me al opgewerkt naar plek vier. Het ging het bijna mis toen ik totaal de grip aan de achterzijde verloor en er maar net op kon blijven zitten. Hier verloor ik veel tijd mee en ik moest weer ver achter de groep aansluiten. Ik probeerde het gat weer dicht te rijden maar ik merkte dat mijn achterband het niet meer aankon. Ik moest genoegen nemen met de vijfde plaats.
Met dit naar Frankrijk afgereisde mini-team was het soms lastig opboksen tegen de grotere teams, maar de voldoening was des te groter. |
We gaan nu nog even genieten van het podium en we proberen het zelfde kunstje weer te herhalen in Oschersleben!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten